Mają takie same uczucia, emocje, przemyślenia, radości, smutki i tylko od nas zależy, jak będą się czuły w naszych społecznościach – mówi Maria Butkowska, wicedyrektor ośrodka „Radość Życia”.
W Sandomierzu odbyły się obchody Światowego Dnia Zespołu Downa. Organizatorem wydarzenia był Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjny „Radość Życia” prowadzony przez Caritas.
Świętowanie rozpoczęło się uroczystą Mszą św. w kościele Świętego Ducha w intencji uczniów, rodzin, nauczycieli oraz opiekunów. Po Eucharystii wszyscy uczestnicy przeszli w barwnym korowodzie na Rynek Starego Miasta. Część artystyczną rozpoczęła Danuta Żur, recytując autorski wiersz pt. Z Nami Nie Dla Nas, następnie uczniowie Ośrodka „Radość Życia” tańczyli, śpiewali oraz recytowali wiersze. – Radość i uśmiechy na twarzach wszystkich uczestników były prawdziwym dowodem na to, jak ważne jest tworzenie przyjaznego środowiska, w którym każdy może się rozwijać i cieszyć życiem – mówiła Maria Butkowska, wicedyrektor ośrodka „Radość Życia”.
W trakcie uroczystości głos zabrali również burmistrz Sandomierza oraz starosta sandomierski, zwracając szczególną uwagę na istotę i wagę tego wyjątkowego dnia, który stanowi czas refleksji nad tym, jak możemy tworzyć bardziej zrozumiałe i wspierające środowisko dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Włodarze miasta otrzymali od uczniów „Anioły Dobroci”, za wieloletnie pomaganie oraz wspieranie licznych wydarzeń i akcji. Całość obchodów zwieńczyła wspólna zabawa, było symboliczne wypuszczenie balonów „Ziemia i niebo dla wszystkich” na rzecz świadomości i włączenia osób z zespołem Downa w zwykłe codzienne życie. Natomiast „Pani Wiosna” wręczyła osobom z zespołem Downa kolorowe tulipany.
Zespół Downa, znany również jako trisomia 21, jest genetycznym zaburzeniem spowodowanym obecnością trzech kopii chromosomu 21 zamiast dwóch. Osoby z zespołem Downa mogą mieć pewne charakterystyczne cechy fizyczne. Z tego powodu też 21 dzień trzeciego miesiąca jest tak istotny, gdyż symbolizuje wyjątkowość potrójnego powtórzenia (trisomii) 21 chromosomu, który powoduje zespół Downa. – Światowy Dzień Osób z Zespołem Downa jest okazją do zwiększenia świadomości społeczeństwa na temat życia osób z tą różnicą genetyczną oraz ich praw do równego traktowania, edukacji, opieki zdrowotnej i pracy. To wyjątkowy moment, który uświadamia nam, że osoby z zespołem są integralną częścią naszej społeczności. Mają takie same uczucia, emocje, przemyślenia, radości, smutki i tylko od nas zależy, jak będą się czuły w naszych społecznościach – mówiła Maria Butkowska.
W tym dniu symbolem łączności z osobami z zespołem Dawna są także kolorowe skarpetki zakładane w ramach solidarności. Ta praktyka narodziła się w odpowiedzi na potrzebę zwiększania świadomości społecznej na temat choroby oraz w celu promowania akceptacji i integracji osób z różnicą genetyczną. To prosty, ale bardzo efektywny sposób na zwrócenie uwagi na potrzeby osób z zespołem Downa, promowanie akceptacji oraz zwiększenie świadomości na temat ich potencjału i wkładu w społeczeństwo.
Pod takim tytułem w ogrodzie przy Domu Długosza zainaugurowane zostały dwie plenerowe prezentacje.
Pierwsza z nich zatytułowana jest „Sandomierski epizod wojennych losów ołtarza Wita Stwosza”. W sierpniu 1939 r., w obliczu zbliżającej się wojny, w kościele Mariackim w Krakowie rozpoczęto demontaż ołtarza Wita Stwosza, na który składało się ponad tysiąc części. Wyjęte z ołtarza rzeźby i płaskorzeźby zostały zapakowane do trzydziestu skrzyń oraz pięciu dużych paczek tekturowych. Największe skrzynie zaplanowano ukryć w Sandomierzu. Pozostałe części ołtarza podzielono na trzy grupy i ukryto w różnych miejscach w Krakowie. Transportem skrzyń z Krakowa do Sandomierza kierował dr Karol Estreicher jun., krakowski uczony, wówczas starszy asystent w Zakładzie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Za wyborem Sandomierza na punkt ewakuacji ołtarza przemawiały, jak możemy przypuszczać, bliskie związki Estreichera z tym miastem, gdzie w latach 1936-37 urządzał Muzeum Diecezjalne w obecnej siedzibie w Domu Długosza. W nocy z 28 na 29 sierpnia 1939 r. z Krakowa do Sandomierza wypłynęły Wisłą galary ciągnione przez holowniki, na które załadowano skrzynie. Galary dotarły do Sandomierza w dniu 1 września rano. Przy transporcie skrzyń znad Wisły pomagali więźniowie z sandomierskiego zamku. Biskup Jan Kanty Lorek, wówczas administrator apostolski diecezji sandomierskiej, podjął decyzję, że największe skrzynie, w których znajdowały się rzeźby, zostaną ukryte w przedsionku katedry, a skrzynie z płaskorzeźbami w gmachu Seminarium Duchownego. Zachował się dokument z datą 1 września 1939 r., który zawiera spis przewiezionych do Sandomierza części ołtarza Wita Stwosza. Biskup Lorek pozostawił na nim adnotację: „odebrałem bez sprawdzania zawartości”. W dniu 9 września 1939 r. wojska niemieckie zdobyły Sandomierz. Pociągnęło to za sobą dotkliwe skutki także dla katedry, gdzie dokonano wielu zniszczeń. Cztery skrzynie złożone w kruchcie zachodniej katedry szczęśliwie ocalały. Tymczasem w Krakowie Niemcy rozpoczęli poszukiwania ołtarza Wita Stwosza. Zachowała się notatka spisana własnoręcznie przez abp. księcia Adama Stefana Sapiehę, w dniu 18 września 1939 r., opisująca, jak hitlerowcy wymusili na nim ujawnienie miejsca przechowywania ołtarza. Arcybiskup Sapieha nie chciał też narażać na niebezpieczeństwo duchownych z Sandomierza. Skrzynie z rzeźbami Wita Stwosza były przechowywane w Sandomierzu do 5 października 1939 r. Następnie dzieło trafiło do Reichsbanku w Berlinie, a wreszcie do Norymbergii, gdzie ołtarz został ukryty w schronie przeciwlotniczym pod górą zamkową. Do Krakowa powrócił w 1946 r., specjalnym pociągiem, w czterech wagonach i stu siedmiu wyściełanych wiórami skrzyniach. Tym samym pociągiem wracały także cenne dzieła sztuki, które Niemcy wywieźli z Sandomierza na przełomie 1939 i 1940 r.: Relikwiarz drzewa Krzyża Świętego, dar króla Władysława Jagiełły dla sandomierskiej kolegiaty, a także obraz Łukasza Cranacha Starszego Matka Boska z Dzieciątkiem i św. Katarzyną Aleksandryjską ze zbiorów Muzeum Diecezjalnego. Powrócił wówczas do Sandomierza jeszcze jeden zabytek. Karol Estreicher w swoim dzienniku zapisał: „Dziś rano odnalazłem przypadkiem obrazy Canaletta zawinięte w gobelin sandomierski. Komplet. Wyobrażam sobie radość w Warszawie z powodu odnalezienia Canaletta. Już chciałem gobelin z Katedry sandomierskiej odłożyć na bok jako mniej wartościowy. Zwróciło moją uwagę, dlaczego tak mało wartościowy gobelin jest nawinięty na bęben? Rozpakowałem. Zaczęły chrzęścić obrazy Canaletta!”.
Bazylikę Św. Piotra odwiedziło ponad 30 mln pielgrzymów w Roku Jubileuszowym.
Pomijając Bazylikę na Lateranie, która jest katedrą biskupa Rzymu, to te dwie bazyliki są miejscami związanymi z apostołami, męczennikami, Piotrem i Pawłem, którzy mają w nich swój grób. Nie ma na mapie chrześcijaństwa drugiego takiego miejsca, dlatego pod tym względem Rzym jest wyjątkowy w skali świata - mówi Vatican News o. prof. Dominik Jurczak OP, dziekan Wydziału Teologicznego Papieskiego Uniwersytetu Świętego Tomasza z Akwinu w Rzymie.
18 listopada przypada rocznica poświęcenia obydwu rzymskich kościołów.
Uroczystości odpustowe ku czci Najświętszej Maryi Panny Ostrobramskiej
W Sanktuarium Miłosierdzia Bożego na łódzkim Teofilowie odbyły się uroczystości odpustowe ku czci Najświętszej Maryi Panny Ostrobramskiej – Matki Miłosierdzia. Mszy Świętej przewodniczył i homilię wygłosił ks. Hubert Kempiński – prorektor Ogólnopolskiego Seminarium dla Starszych Kandydatów do Święceń.
W homilii ks. Kempiński podkreślił, że „świadomość bliskości Boga sprawia, iż każde jutro staje się krokiem w Bożą rzeczywistość”. Nawiązał również do Ewangelii dnia, wskazując na związek między przesłaniem liturgicznym a sakramentem pojednania. Jak zaznaczył, to dzięki zaufaniu i gotowości Maryi wierni mogą czerpać nadzieję na zbawienie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
