Talenty Św. Jana Pawła II to temat drugiego dnia Święta Patrona Szkoły Podstawowej w Trzebiczu. Podczas twórczej akademii uczniowie zaprezentowali talenty, które są ich pasją i które starają się rozwijać.
Był m.in. taniec, balet, śpiew, gra na pianinie, tworzenie origami, rysunek. - Ideą tego dnia było pokazanie, że wszyscy jesteśmy obdarowani talentami przez Pana Boga i mamy je rozwijać - powiedziała Dyrektor Szkoły Beata Turczyn. Na koniec uczniowie otrzymali pamiątkowe dyplomy i nagrody, które wręczyła Pani Dyrektor.
Szkoła Podstawowa w Trzebiczu od 2020 roku nosi imię św. Jana Pawła II. W związku z tym wiele inicjatyw podejmowanych w tym miejscu wiąże się z nauczaniem Papieża Polaka. Święto patronalne uczniowie i nauczyciele obchodzą w tygodniu, w którym przypada 18 maja – dzień urodzin Karola Wojtyły. Jednak świętowanie nie trwa jeden dzień – jest rozłożone na kilka dni, a nawet tydzień. Odbywają się wtedy akademie, zawody sportowe i są podejmowane inicjatywy, które mają zintegrować społeczność szkolną, a także zainspirować młodych postawą św. Jana Pawła II.
Duży wkład w tworzenie ze Szkoły Podstawowej w Trzebiczu nie tylko placówki edukacyjnej, ale też zgranej społeczności ma współpraca Dyrektor Szkoły Beaty Turczyn z Proboszczem miejscowej parafii ks. kan. Tadeuszem Wołoszynem, który jest również nauczycielem katechetą. W szkole prężnie działa Szkolne Koło Caritas, które prowadzi Teresa Kwiatkowska. O inicjatywach podejmowanych przez tę grupę, a także o poznawaniu przez uczniów szlaków papieskich przeczytasz niebawem w wydaniu papierowym Niedzieli Zielonogórsko-Gorzowskiej. Będziemy informować na bieżąco.
Uczniowie Szkoły Podstawowej im. św. Jana Pawła II w Trzebiczu po raz kolejny poznawali miejsca związane z Papieżem-Polakiem. W maju wraz z opiekunami i ks. prob. Tadeuszem Wołoszynem pojechali na wycieczkę śladami Świętego Papieża – tym razem na Dolny Śląsk.
Przypomnijmy, 16 października 2020 roku, w rocznicę wyboru św. Jana Pawła II na Stolicę Piotrową, Szkole Podstawowej w Trzebiczu uroczyście nadano imię Papieża Polaka. Tego dnia szkoła otrzymała też własny sztandar. Świętowano wówczas 75-lecie istnienia placówki, a także otwarto nową salę gimnastyczną. Jednak zwyczaj poznawania przez uczniów tych miejsc w Polsce, które są poświęcone św. Janowi Pawłowi II albo należą do tych, które odwiedzał w czasie zwiedzania Ojczyzny, powstał dużo wcześniej - przed nadaniem szkole imienia Papieża Polaka.
Po kilku tygodniach, w których jego krótkie wypowiedzi dla prasy po opuszczeniu Castel Gandolfo wywołały kontrowersje, papież Leon XIV postanowił zmienić strategię. We wtorek, opuszczając rezydencję papieską, nie zatrzymał się przed dziennikarzami ani nie odpowiadał na pytania, wybierając milczenie, które wielu interpretuje jako gest ostrożności i jasności.
Do tej pory każdy wyjazd papieża z Castel Gandolfo stawał się regularnym wydarzeniem medialnym. Reporterzy i korespondenci watykańscy czekali na jego krótkie, często nieformalne komentarze, które szybko były rozpowszechniane. Spontaniczne wypowiedzi papieża - czasem o charakterze duszpasterskim, innym razem osobistym - trafiały na pierwsze strony gazet.
Przypomnij sobie słowa Matki Bożej z Fatimy o konieczności odmówienia przez Franciszka Marto wielu różańców. Wizjoner do końca swego krótkiego życia odmawiał tę modlitwę codziennie, wielokrotnie. Odchodził na bok, by nienagabywany do zabaw z rówieśnikami sięgać po różaniec. Nie chciał biegać wokół spraw tego świata, chciał biec do Nieba. Jego różaniec był „wędrówką”.
Długa wędrówka – a ta jest właśnie taka – jest zawsze wysiłkiem. Jest nużąca, wiąże się nawet ze zmęczeniem i bólem. Wszystko rekompensuje perspektywa osiągnięcia wyznaczonego celu. W przypadku różańca-wędrówki jest podobnie. Nie jest on przyjemnością, lecz trudem drogi. Nie musisz go nawet lubić! Możesz traktować go jako pokutę i właśnie to przede wszystkim ofiarować Niebu. Bo łatwo jest robić to, co lubimy, co sprawia nam przyjemność. Wiele większą zasługę ma ten, kto umie się przemóc, zmotywować i wykonać rzeczy wiążące się w wysiłkiem i cierpieniem. Każdy paciorek jest jak kolejny mały krok w stronę Nieba. Niebawem znajdziesz się tak blisko niego, że zauważysz zmiany. Coś z niebieskiego światła zacznie Cię nasączać, z wolna zaczniesz dostrzegać, że stać Cię na rzeczy tak niemożliwe jak zapomnieć głębokie urazy czy przebaczyć wielkie krzywdy… Odmawiasz różaniec jako wędrówkę, a ten owocuje w Twoim życiu nie dzięki Twej modlitwie dającej Ci radość, zanurzającej Cię w kontemplacji Boga, lecz dzięki modlitwie, która jest wysiłkiem kroczenia pod górę, by z każdym krokiem znaleźć się bliżej Nieba. Nielubiony i nierozumiany różaniec jako akt pokuty? Tak, bardzo owocnej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
