Watykan i Światowa Rada Kościołów ogłosiły wspólny dokument "W służbie zranionego świata"
Papieska Rada ds. Dialogu Międzyreligijnego i Światowa Rada Kościołów (ŚRK) ogłosiły wspólny dokument "Służąc zranionemu światu w solidarności międzyreligijnej: chrześcijańskie wezwanie do refleksji i działania w czasie i po pandemii COVID-19". Jego celem jest zachęcenie Kościołów i organizacji chrześcijańskich do zastanowienia się nad ważnością solidarności ludzi wierzących w świecie dotkniętym obecną zarazą.
Wspólny dokument przypomina chrześcijańskie podstawy solidarności międzyreligijnej, które mogą inspirować i utwierdzać bodziec do służenia światu zranionemu nie tylko przez koronawirusa, ale także z wielu innych powodów. Opracowanie ma być również użyteczne dla wyznawców innych religii, którzy już odpowiedzieli na obecny światowy kryzys sanitarny podobnymi przemyśleniami, opartymi na własnych tradycjach.
Wspólne dzieło katolicko-innowiercze wychodzi od uznania bieżącego kontekstu pandemii za odpowiednią chwilę do odkrycia nowych form solidarności i do zorganizowania na nowo świata "po COVID-19". W pięciu rozdziałach rozważa istotę solidarności, wspartej na nadziei, ukazuje wspomniane chrześcijańskie podstawy solidarności międzyreligijnej, jak również niektóre kluczowe zasady oraz całą serię zaleceń co do formy, w jakiej refleksję na temat solidarności można przekładać na konkretne i wiarygodne działania.
Tymczasowy sekretarz generalny ŚRK ks. prof. Ioan Sauca oświadczył, że dialog międzyreligijny ma żywotne znaczenie dla naszego uzdrowienia i wzajemnej troski o siebie w wymiarach światowych. “W obliczu pandemii COVID-19 rodzina ludzka podejmuje bezprecedensowe wezwanie do wzajemnej ochrony i do uzdrowienia naszych wspólnot” – powiedział rumuński duchowny prawosławny. Podkreślił, że “dialog międzyreligijny pomaga wyjaśnić zasady naszej własnej wiary i naszej tożsamości chrześcijańskiej, poza tym rozszerzył nasze rozumienie wyzwań, stojących przed innymi i twórczych rozwiązań, które oni znajdują w celu przezwyciężenia tych problemów”.
Kardynał Miguel Ángel Ayuso Guixot, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego, zauważył, że służba chrześcijańska i solidarność w tym zranionym świecie są od ubiegłego roku częścią celów Rady i ŚRK. Pandemia przyspieszyła praktyczne zastosowanie tego projektu w tym, co kardynał określił jako “właściwa odpowiedź ekumeniczna i międzyreligijna”. Dodał, że “pokazała ona rany i kruchość naszego świata, ujawniając przy tym, że nasze działania winny wpisywać się w solidarność obejmującą wszystkich, otwartą na wiernych innych tradycji religijnych i na wszystkie osoby dobrej woli, kierując się niepokojem o całą rodzinę ludzką”.
Obecny dokument jest pierwszą wspólną publikacją obu tych instytucji po wydaniu w maju 2019 innego wspólnego opracowania nt. “Wychowanie do pokoju w świecie wieloreligijnym: perspektywa chrześcijańska”.
Zrozumienie, czym jest synodalność oraz wyjaśnienie okoliczności, w jakich świeccy mogą stać na czele dykasterii – to zdaniem Matteo Matzuzziego z Il Foglio – główne kwestie podniesione podczas pierwszego dnia watykańskiego spotkania kardynałów w poniedziałek 29 sierpnia.
Jak zaznacza włoski dziennikarz, debata w Nowej Auli Synodalnej ma charakter otwarty, toczy się w „atmosferze synodalnej” i odbywa się z podziałem na grupy. Papież słucha i notuje. Jedna z podniesionych kwestii dotyczy konieczności określenia na poziomie doktrynalnym źródła jurysdykcji: czy jest nim sakrament święceń, czy też najwyższa władza papieża?. Dodaje, że kardynałowie, wczoraj wczesnym rankiem, zostali powitani przez demonstrację osób domagających się wyświęcenie kobiet.
Wilamowice to niewielkie miasteczko leżące ponad 30 km od Wadowic,
między Kętami a Oświęcimiem. Jest to jedna z najstarszych miejscowości
w tej części Polski, o ogromnie bogatej i interesującej przeszłości.
Została założona w połowie XIII wieku przez osadników pochodzących
z pogranicza Niemiec i Flandrii, na co wskazuje zachowana do dziś
gwara wilamowicka, przypominająca stare narzecza germańskie, anglosaskie,
fryzyjskie, angielskie i niderlandzkie. Józef Edlen von Mehofer w
pracy zatytułowanej Der Wadowicer. Kreis im Koanigsreiche Galizien
napisał, że wilamowiczanie byli energicznymi kupcami, zajmowali się
m.in. handlem tkaninami, wytwarzanymi w odległym o dwie mile Andrychowie.
Mieli swoje składy w Hamburgu i Lubece.
Dzieje mieszkańców Wilamowic ściśle splotły się i trwale
powiązały z dziejami narodu polskiego i Kościoła katolickiego. Spośród
nich wyrosło wielu wybitnych rodaków, zasłużonych dla Kościoła i
Ojczyzny, na czele z najwybitniejszym synem tej ziemi - metropolitą
lwowskim abp. Józefem Bilczewskim, który w czasie czerwcowej pielgrzymki
na Ukrainę zostanie wyniesiony do godności błogosławionych przez
Papieża Jana Pawła II.
Józef Bilczewski urodził się w Wilamowicach 26 kwietnia
1860 r. w ubogiej rodzinie rolniczo-rzemieślniczej. Naukę na poziomie
podstawowym pobierał w rodzinnej miejscowości i w Kętach. W latach
1872-80 uczęszczał do 8-letniego gimnazjum w Wadowicach. W Sprawozdaniach
Dyrekcyi drukowano co roku Spisy imienne uczniów podług lokacyi,
czyli wyniki klasyfikacji w każdej klasie. Józef Bilczewski na listach
klasowych notowany był bardzo wysoko. Zawarte tam wyniki podkreślają
pilność i nieprzeciętne zdolności.
13 czerwca 1880 r., co podkreśla dr Gustaw Studnicki
na łamach wadowickiego Przebudzenia, Bilczewski zdał egzamin dojrzałości.
Obejmował on wtedy pięć przedmiotów (pisemny i ustny): język polski,
łaciński, grecki, niemiecki i matematykę. W tym samym roku wstąpił
na Wydział Teologiczny w Krakowie i rozpoczął studia. Po ich zakończeniu
otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Albina Dunajewskiego, by
tydzień później obchodzić prymicje w rodzinnych Wilamowicach. W niedługim
czasie został wysłany na dalsze studia do Wiednia, Paryża i Rzymu.
Po powrocie do kraju pracował jako wikariusz w Kętach, w kolegiacie
Świętych Piotra i Pawła i w Gimnazjum św. Anny. Habilitował się na
Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie został mianowany profesorem
dogmatyki Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1900 r. wybrany jego rektorem.
Żywa działalność naukowa i publiczna - jak pisze Studnicki - zwróciła
nań uwagę władz kościelnych i świeckich. Mimo silnego oporu samego
kandydata, namiestnik Leon Piński nakłonił go do przyjęcia nominacji
na urząd arcybiskupa metropolity lwowskiego. W uroczystościach uczestniczyła
delegacja z Wilamowic. Wyniesienie ks. prof. Józefa Bilczewskiego
na tak wysoki urząd kościelny było dla wilamowiczan wydarzeniem wielce
radosnym, porównywalnym z późniejszym wybraniem Karola Wojtyły z
Wadowic na papieża.
Jako metropolita Józef Bilczewski położył ogromne zasługi
w rozwoju archidiecezji lwowskiej. Troszczył się o powiększenie liczby
duchowieństwa i placówek duszpasterskich. Działał na polu społecznym
i oświatowym. Jako członek Rady Szkolnej Krajowej zabiegał o polepszenie
doli nauczycieli, o zakładanie szkół, ochronek, czytelni i bibliotek,
zwalczając w ten sposób analfabetyzm. Znane jest jego słynne wystąpienie
w Sejmie w 1907 r. W gorącym przemówieniu postulował podniesienie
płac nauczycielskich. Organizował i popierał związki i stowarzyszenia
religijne, dobroczynne i zawodowe. We Lwowie zbudował wielki dom
katolicki.
W czasie wojen 1914-20 organizował komitet arcybiskupi
do pomocy ofiarom wojny, a także wstawiał się w sprawie prześladowanych
Polaków u metropolity L. Szeptyckiego. Zmarł z przepracowania 20
marca 1923 r., został pochowany na Cmentarzu Janowskim we Lwowie.
Papież Pius XI określił abp. Józefa Bilczewskiego jako "jednego z
największych biskupów swojej doby".
Pomimo upływu czasu i jakże zmienionej sytuacji polityczno-społecznej,
pamięć o świętym Biskupie trwa do dzisiaj. Pamiętają o Słudze Bożym
nie tylko we Lwowie, ale także w Wilamowicach. W rozmowie z proboszczem
parafii wilamowickiej - ks. Michałem Bogutą dowiedziałem się, że
parafianie w każdą środę w nowennie o beatyfikację abp. Józefa Bilczewskiego
proszą Boga o łaski za jego wstawiennictwem.
"Stałem się głową tej Archidiecezji, by także być jej
sercem. Wszystko, co Was obchodzi, znajdzie oddźwięk w duszy mojej"
. Te słowa towarzyszyły abp. Bilczewskiemu od początku do końca jego
dni.
Wieczory Polskie w Sali Sesyjnej Dworca PKP we Wrocławiu
W ramach cyklu „Wieczory Polskie”, organizowanego przez Duszpasterstwo Kolejarzy Archidiecezji Wrocławskiej, odbyło się spotkanie poświęcone bł. ks. Jerzemu Popiełuszce.
Gościem spotkania był Marek Kędziorek, propagator patriotyzmu w duchu bł. ks. Jerzego i wieloletni organizator ogólnopolskich działań na rzecz promocji kultu błogosławionego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.