Tworzące się Muzeum Domu Macierzystego w Sosnowcu odwiedziliśmy po raz pierwszy na początku marca 2016 r. Dowieźliśmy wówczas sprzęty z rodzinnego domu Matki Teresy w Wieluniu. Usłyszeliśmy wtedy od s. Bogdany Batog, że dwa lata temu muzeum było jeszcze marzeniem. Teraz imponuje rozmachem i liczbą zgromadzonych eksponatów – pamiątek po Matce Teresie, czcigodnej służebnicy Bożej.

Muzeum składa się z kilku pomieszczeń. Są to: izba wieluńska, izba krakowska, a w zamyśle jest jeszcze izba sieradzka. Izba wieluńska upamiętnia najwcześniejsze lata życia Janiny Kierocińskiej i stary Wieluń z repliką krzyża Kierocińskich; izba krakowska to aula pełniąca rolę sali multimedialnej, z fotografiami z Czernej i Krakowa, obrazująca czas dojrzewania do stanu zakonnego i podająca informację, że w tym pomieszczeniu Matka Teresa odeszła do wieczności 12 lipca 1946 r. Inne pomieszczenia to sala lekcyjna z licznymi portretami wychowanków, zrekonstruowana pracownia hafciarsko-krawiecka z dwoma oryginalnymi ornatami i sztandarem, osobiście wykonanymi przez Matkę Teresę, izba poświęcona działalności charytatywnej zgromadzenia, w tym fotoplansze ukazujące ludzi (także pochodzenia żydowskiego), którzy doświadczyli tu ofiarnej pomocy, zwłaszcza w czasie okupacji hitlerowskiej, z fotografią dyplomu i medalu „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” i autentyczną skrytką, w której w czasie wojny ukrywali się „zagrożeni”, cela zakonna Matki Teresy (łóżko, szafa, sekretarzyk, habity, modlitewniki, zapiski wydatków, robótki itd.), sala plansz przedstawiających historię życia kandydatki na ołtarze (tę samą wystawę zakupiło Muzeum Ziemi Wieluńskiej w 2015 r. z okazji 130. rocznicy urodzin Matki Teresy i jubileuszu 500-lecia kościoła pw. św. Barbary).

Muzeum Matki Teresy odwiedziliśmy ponownie 14 stycznia 2017 r., tydzień po uroczystym otwarciu i poświęceniu przez bp. Grzegorza Kaszaka, ordynariusza diecezji sosnowieckiej, które miało miejsce 31 grudnia 2016 r. Była to druga część uroczystości związanych z otwarciem muzeum. Tym razem zaproszeni byli członkowie rodziny, świadkowie życia Matki Teresy, członkowie Stowarzyszenia „Razem możemy więcej” im. Matki Teresy Janiny Kierocińskiej wraz z proboszczem ks. Jarosławem Boralem oraz sponsorzy i dobrodzieje klasztoru.

Muzeum od marca 2016 r. przybyła kawiarenka, zakrystia (w niej ornaty i paramenty haftowane przez Matkę Teresę i siostry oraz oryginalne okienko, nigdyś służące do spowiedzi), recepcja, w której na czołowym miejscu widnieją portrety Założycieli Zgromadzenia – sługi Bożego o. Anzelma Gądka (1884-1969) i czcigodnej służebnicy Bożej Matki Teresy Kierocińskiej (1885-1946).

W programie uroczystości przewidziano Mszę św. z modlitwą w intencji beatyfikacji, indywidualną modlitwę przy sarkofagu Matki Teresy, projekcję pierwszego filmu dokumentalno-fabularnego jej poświęconego pt. „Ona nigdy nie była sama” (w postać Matki Teresy wcieliła się śląska aktorka Barbara Lubosz), zwiedzanie indywidualne muzeum i agapę. Na niej siostry uhonorowały wszystkich, dzięki pomocy których zgromadzenie się rozwija i otwarte zostało muzeum.

Eucharystię sprawowali: ks. Tomasz Zmarzły, redaktor odpowiedzialny za sosnowiecką edycję „Niedzieli” i ks. kan. Jarosław Boral, proboszcz parafii pw. św. Barbary w Wieluniu. W homilii ks. Tomasz Zmarzły mówił o domu macierzystym Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus jako o miejscu, gdzie miłość przekładała się na miłosierdzie. – Bo czymże jest miłość bez czynienia miłosierdzia? – pytał. Idealnie ze słowami ks. Zmarzłego zgrał się zacytowany wiersz ks. Jana Twardowskiego poświęcony dzieciom „kochanym inaczej” oraz słowa papieża Franciszka, by młodzi opuścili kanapy, założyli buty i czynili miłosierdzie.

Wszystkich, którym bliska jest postać Matki Teresy Janiny Kierocińskiej, wielunianki, zachęcamy do zwiedzania muzeum.