Ukazały się dwie książki poświęcone słudze Bożemu ks. Wincentemu Granatowi. „Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Ks. Wincenty Granat - świadek wiary” - to materiały z sesji poświęconej Słudze Bożemu zorganizowanej w 33. rocznicę jego śmierci. Zamieszczone w książce teksty ukazują bogactwo autentycznej wiary ks. Granata, która na co dzień owocowała czynami miłości. Publikacja jest ubogacona zdjęciami z sesji, a wieńczy ją „Modlitwa o beatyfikację sługi Bożego ks. Wincentego Granata”. Autorami drugiej pozycji są: ks. Zdzisław Janiec, ks. Tomasz Lisiecki, Halina Irena Szumił, a nosi ona tytuł: „Na szlakach wiary ze sługą Bożym ks. Wincentym Granatem”. Książka przeznaczona jest do zapoznania się z jego osobą podczas nabożeństw majowych 2013 r.
Sługa Boży ks. Wincenty Granat urodził się w 1900 r., zmarł w 1979 r. W latach 1952-70 był profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a w latach 1965-70 jego rektorem. Kościół sandomierski w Roku Wiary przygotowuje się do zakończenia jego procesu beatyfikacyjnego na etapie diecezjalnym. Idąc za wskazaniami Kongregacji Nauki Wiary, by w spotkaniu z Maryją ukazywać autentycznych świadków wiary, maryjny miesiąc maj 2013 r. został jemu poświęcony.
Postulatorem procesu kanonizacyjnego jest ks. prof. dr hab. Zdzisław Janiec.
Delegacja z Kazachstanu przywiozła do Watykanu dwie zapieczętowane skrzynie zawierające ponad 13.6 kg. dokumentów, świadectw i opisów cudów dotyczących procesu służebnicy Bożej Gertrudy Detzel (1903-1971) - świeckiej kobiety, która przez dziesięciolecia prześladowań sowieckich podtrzymywała życie katolickiej wiary. Materiały przekazane Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych oznaczają rozpoczęcie watykańskiego etapu procesu beatyfikacyjnego pierwszej świeckiej kobiety z Azji Środkowej.
Podziel się cytatem
- powiedział biskup pomocniczy diecezji Karagandy Jewgienij Zinkowski, notariusz diecezjalnego procesu beatyfikacyjnego.
Historia Europy ostatnich dwóch dekad to opowieść o politycznej ślepocie i moralnym konformizmie. Książka „Zaślepieni. Jak Berlin i Paryż dały Rosji wolną rękę” Sylvii Kauffmann to nie tylko reporterski zapis błędów elit Zachodu, ale także lustro, w którym przeglądać się powinni politycy z Warszawy. Francuska dziennikarka pokazuje, jak wiara w „ugodowego Putina” zamieniła się w samobójczą strategię – od przemowy w Bundestagu w 2001 roku po monachijską konferencję w 2007. Niemcy kupowały gaz, Francja marzyła o wspólnym bezpieczeństwie z Moskwą, a Anglia prała rosyjskie pieniądze w londyńskim City. Europa udawała, że wierzy, że kupując gaz, kupuje pokój. A kupiła wojnę.
I gdy z Europy Środkowo-Wschodniej płynęły ostrzeżenia – z Polski, z krajów bałtyckich, z Ukrainy – Berlin i Paryż reagowały z pobłażliwym uśmiechem. „Alarmiści z Wschodu” mieli kompleksy, a nie rację. Dziś to oni mają groby, a tamci – rozdziały w książkach o błędach. Kauffmann pisze o „operacji uwiedzenie”, w której Putin zagrał Zachodem jak orkiestrą. Po trzech dekadach od upadku muru berlińskiego Europa zbudowała nowy mur – z pychy, złudzeń i gazowych rur.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
